-మారియా విర్త్
ఆంగ్లేయులు 200 సంవ‌త్స‌రాల‌కుపైగా భారతదేశాన్ని అక్ర‌మించి మ‌న దేశ సంపదను, జ్ఞానాన్ని దొచుకున్నారు. మ‌న దేశంలోని సంద‌ను, బంగారాన్ని కొల్ల‌గొట్టి… మ‌న ప్ర‌జ‌ల‌కు ఆహారం లేకుండా చేసి అనేక మంది ఆకలి చావుల‌కు బ్రిటిష్ దొర‌లు కార‌ణ‌మ‌య్యారు. మ‌న దేశ సంసృతీ సాంప్ర‌దాయాల‌ను దెబ్బ‌తీసి పాశ్యాత్య సంస్కృతిని బ‌ల‌వంతంగా మ‌న‌కు అల‌వాటు చేశారు. దీని వ‌ల్ల వారు మ‌న జ్ఞానాన్ని పూర్తిగా నాశనం చేసి మ‌న దేశాన్ని తమకు వీలైనంతా దోచుకున్నారు. దీంతో మ‌న దేశ ప్రజల తీవ్ర ఇబ్బందులు ఎదుర్కొన్నారు. ఉన్న‌తంగా ఉండాల్సిన దేశం పేద‌రికంతో మ‌గ్గిపోయింది. ఇంత‌టి దీనస్థితికి కార‌ణ‌మైన బ్రిటిష్ వారు ఇప్పుడు మ‌న‌కు నష్టపరిహారం ఇస్తారా అనే దానిపై చ‌ర్చ జ‌రుగుతోంది. అందుకు సంబంధించిన వివ‌రాలు ఈ వ్యాసంలో
బ్రిటిష్ పాలన భారతదేశాన్ని కింది స్థాయికి తీసుకువ‌చ్చినా కూడా చాలా మంది పాశ్చాత్య ప్రజలు, భారతదేశంలోని కొద్ది మంది ప్రజలు బ్రిటిష్ పాల‌న‌ను గొప్ప‌దిగా భావిస్తారు. బ్రిటిష్ రైల్వేలు నిర్మించారు. ఆంగ్ల విద్య, చట్టాలు ప్ర‌వేశ‌పెట్టారు అనే ఉద్దేశంతో వారి పాలన మంచిదిగా వ‌ర్ణించేందుకు ప్ర‌య‌త్నాలు జ‌రుగుతూనే ఉన్నాయి. అయితే బ్రిటీష్ వలసవాదం నాజీలు చేసిన నేరాలతో పోల్చదగినదని. భారతదేశంలో బ్రిటిష్ పాలన గురించి ఈ తప్పుడు కథనాన్ని మార్చాల్సిన అవసరం ఉందని, బాధ్యులు బాధ్యత వహించాల‌నే ప్రయత్నం జరగాలి. మానవత్వం లేకుండా, పేదరికాన్ని అవమానించి, మనస్సాక్షి, బాధ లేకుండా చంపబడిన మిలియన్ల మంది భారతీయులందరికీ న్యాయం జరగాలి.
బ్రిటిష్ పాల‌న‌లో భారతదేశ దారుణ స్థితిని తెలిపే సాక్ష్యాలు..
భారతదేశంలో పరిస్థితి ఎంత దారుణంగా ఉండేదో చెప్ప‌డానికి విల్ డ్యూరాంట్ రాసిన “ఎ కేస్ ఫర్ ఇండియా” నుండి పుస్త‌కాన్ని చ‌దివితే అర్థ‌మ‌వుతుంది. అతను తన 45 సంవత్సరాల వయస్సులో 1930లో భారతదేశంలో అడుగుపెట్టాడు. అతను ప్రపంచంలోని అన్ని నాగరికతలను అధ్యయనం చేస్తున్నాడు. భారతదేశపు గొప్ప ప్రాచీన నాగరికత గురించి చాలా చదివాడు. ప్రత్యక్ష అనుభూతిని పొందాలనుకుని సందర్శన కోసం భారత్ వచ్చాడు. కానీ బ్రిటిష్ ప‌రిపాల‌న‌లో ఇక్క‌డి ప‌రిస్థితిని చూసి ఆశ్చ‌ర్య‌పోయాడు. ఒక దేశం మ‌రోక దేశ ప్ర‌జ‌ల‌ను ఇంత‌గా వెన‌క్కి నెట్ట‌డం ఎంట‌ని ఆందోళ‌న వ్య‌క్తం చేశాడు. నాగరికతలకు సంబంధించిన తన ప్రాజెక్ట్‌ను వెంట‌నే నిలిపివేసి, భారతదేశంలో బ్రిటిష్ వారు చేస్తున్న అన్యాయాల‌ను ప్రపంచానికి తెలియజేయాలని భావించాడు. అమెరికాకు తిరిగి వెళ్ళి “ఎ కేస్ ఫర్ ఇండియా” అనే ఒక పుస్త‌కాన్ని రాసి అందులో భారత్ ప‌రిస్థితుల‌ను వివరించాడు.
ఆ పుస్త‌కంలో పరిచయంలోని భాగం ఇలా ఉంది. “150 ఏళ్లుగా బ్రిటిష్ వారు ఉద్దేశపూర్వకంగా జ‌రిపిన అనేక ఘోర‌మైన చ‌ర్య‌ల‌కు నేను ఆశ్చర్యంతో ఆగ్రహంతో నిండిపోయాను. చరిత్రలో గొప్ప నేరానికి గురయ్యానని నేను భావించడం ప్రారంభించాను. తుపాకీలు, ర‌క్తం మ‌ధ్య‌లో వారు ఎంత బలహీనంగా ఉన్నారో, సామ్రాజ్యాలు, బంగారు బలం పక్కన కేవలం స‌త్యం, మర్యాద ఎంత అసంబద్ధంగా కనిపిస్తుందో నాకు తెలుసు. అయితే భూగోళానికి అవతలి వైపున స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాడుతున్న ఒక్క హిందువు అయినా నా ఈ పిలుపును విని ఓదార్పునిస్తే, ఈ చిన్న పుస్తకం కోసం ఈ నెలలపాటు చేసిన కృషి నాకు మధురంగా అనిపిస్తుంది. భారతదేశానికి సహాయం చేయడం కంటే ఈ రోజు నేను చేయాలనుకుంటున్నది ప్రపంచంలో ఏమీ లేదని నాకు తెలియదు.” (అక్టోబరు 1 1930)
ముందునుండి భారత్ సంప‌న్న దేశ‌మే
ఆర్నాల్డ్ హెర్మన్ లుడ్విగ్ హీరన్ అనే జర్మన్ చరిత్రకారుడు (1760-1842) భారతదేశ వైభవం గురించి ఈ విధంగా చెప్పాడు. “భారతదేశం మొద‌టి నుంచి ఎంతో సంపద క‌లిగిఉన్న‌ది.” భారతదేశం సంపద, వైభవం శ్రేయస్సు అలెగ్జాండర్ పై బలమైన ముద్ర వేసింది. అతను పర్షియా నుండి భారతదేశానికి వెళ్ళినప్పుడు, అంతులేని సంపదను చూసి భారతీయులు తమ దేశాన్ని బంగారు దేశంగా త‌యారు చేస్తున్నార‌ని తన సైన్యానికి చెప్పాడు. భారత్ తో పోలిస్తే పర్షియాలో వారు చూసినది ఏమీ లేదని తెలుస్తుంది.”
ఎన్‌సైక్లోపీడియా బ్రిటానికాలోని “హిందూస్థాన్” అనే వ్యాసంలో కూడా రచయిత భారతదేశం “అపారమైన సంపదలకు నిలయంగా పేరుపొందింది” అని వ్యాఖ్యానించాడు.
క్రీ.శ. 1700లో ముస్లిం ఆక్రమణదారుల భారీ, బాధాకరమైన దోపిడి తర్వాత కూడా భారతదేశం సంపన్నంగా ఉంది. ఔరంగజేబు ఐరోపా రాజులందరిలాగే సంపన్నుడు. సామాన్య హిందువులు చాలా నష్టపోయారు. వారికిఅధిక పన్ను విధించారు, వారి దేవాలయాలు ధ్వంసం చేశారు. జ్ఞానాన్ని నాశనం చేశారు. లక్షలాది మంది శిరచ్ఛేదం చేయబడ్డారు. ఈ దారుణాల‌కు వ్యతిరేకంగా అనేక మంది భారతీయులు ప్రతిఘటించారు. కానీ వారిని ఒత్తిడితో ఇస్లాం మ‌తంలోకి మార్చారు. ఇందులో బ్రిటిష్ వారు కూడా ప్రోత్సహించారు.
భారతదేశ అపారమైన సంపదను బ్రిటిష్ వారు ఎలా హరించారు?
JNU ప్రొఫెసర్ ఉత్స పట్నాయక్ దశాబ్దాలుగా ఈ ప్రశ్నపై అధ్యయనం చేశారు. వస్తువుల ఎగుమతి మిగులును కొలమానంగా ఉపయోగించి, 5% వడ్డీ రేటును వర్తింపజేయడం ద్వారా ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ 45 ట్రిలియన్ డాలర్లకు చేరుకుంది. ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ చేసిన క్రూరమైన, నేరపూరిత దోపిడీ గురించి ఆమె దానిని ఆప్-ఎడ్ కథనంలో వివరించింది.
భారతదేశం అనేక వస్తువులను ఉత్పత్తి చేస్తోంది. సాధార‌ణంగా ఏదైనా ఎగుమతి చేసినప్పుడు, ఎగుమతికి బదులుగా బంగారం, ఫారెన్ క‌రెన్సీ లేదా వస్తువులను తిరిగి పొందుతారు. భారతదేశం పురాతన కాలం నుండి మిగులు ఎగుమతిదారుగా ఉంది. అందువల్ల చాలా బంగారం సంపదలు ఉన్నాయి. 1765లో కంపెనీ తన నియంత్రణలో ఉన్న ప్రాంతాలలో పన్నులు వసూలు చేసే హక్కును మొఘల్ నుండి పొందడంతో ఈ ప్ర‌క్రియ ఆగిపోయింది. బ్రిటిష్ వారు 80 నుండి 90 శాతం పన్నులు వసూలు చేయడమే కాకుండా, ఈ భారతీయ పన్నుల నుండి, బ్రిటిష్ దిగుమతిదారు, కంపెనీ దిగుమతి చేసుకున్న వస్తువులను చెల్లించారు.
1765 నుండి ఈస్టిండియా కంపెనీ ప్రతి సంవత్సరం భారతీయ బడ్జెట్ ఆదాయంలో మూడింట ఒక వంతు వరకు బ్రిటన్‌లోకి నేరుగా దిగుమతి చేసుకునేందుకు పెద్ద మొత్తంలో వస్తువులను కొనుగోలు చేయడానికి కేటాయించిందని ప్రొఫెసర్ ఉత్స పట్నాయక్ రాశారు. శీతల దేశాలలో అధిక ధరను కలిగి ఉన్నఈ వస్తువులు భారతీయ పన్నుల ద్వారా చెల్లించి బ్రిటన్‌కు అవి ఉచితం ఎగుమతి అయ్యేవి. బ్రిటన్ కు అవసరం లేని వస్తువులను యూరప్, అమెరికా దేశాల‌కు తిరిగి ఎగుమతి చేసింది. బదులుగా ఆహార ధాన్యం, ఇనుము, ఇతర వస్తువులు ఉచితంగా పొందింది.
‘భారతీయులు సంపాదించిన అపారమైన సంపదను బ్రిటిష్ అక్ర‌మ‌ణ‌లో 175 ఏళ్లుగా కోల్పోతూనే వ‌చ్చారు. భారతదేశం భారీ బంగారం, ఫారెక్స్ ఆదాయాలలో ఏ భాగానికి కూడా వలసరాజ్య ప్రభుత్వానికి జమ కాలేదు. దానికి వ్యతిరేకంగా అది రూపాయిలను జారీ చేయగలదు. ఈ తెలివితేటలు, ఉత్పత్తిదారులకు వారి స్వంత పన్నుల నుండి చెల్లించడం, భారతదేశం ఎగుమతి మిగులును తిరిగి పొందకుండా చేసింది లండన్‌కు పన్ను ఆర్థిక సహాయంతో దారితీసింది.
వినియోగం భారీగా పెర‌గ‌డంతో ఎగుమతి ఒత్తిడి పెర‌గింది. చైనా, ఇండిగోకు నల్లమందును కూడా ఎగుమతి చేశారు. ఇది భయంకరమైన కరువుకు కారణమైంది. ఇందులో సుమారు 25 మిలియన్ల మంది భారతీయులు మరణించారని అంచనా.
1904లో ఆహార ధాన్యాల వినియోగం 210 కిలోలు, 1946 నాటికి 137 కిలోలకు తగ్గింది. భారతీయులు తీవ్ర పోషకాహార క్షీణతను చవిచూశారు. భారతదేశం నిరుద్యోగం, పేదరికం తీవ్రమైన సమస్యను వారసత్వంగా పొందింది” అని పట్నాయక్ చెప్పారు. అప్పటి నుండి భారతదేశం ఒక పేద దేశంగానే ప్రపంచానికి తెలుసు.
మానవత్వం లేని మ‌న‌స్త‌త్వం
జర్మన్ నాజీలు కనికరం లేకుండా యూదులను, జిప్సీలను గ్యాస్ ఛాంబర్‌లలోకి తరలించిన మనస్తత్వమే బ్రిటిష్ అధికారులు భారత ప్ర‌జ‌ల‌పై చూపించారు.
బెల్జియంలోని ఘెంట్ విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన జాకబ్ హాఫ్నర్ అనే డచ్ వ్యాపారి 1871 కరువు సమయంలో మద్రాస్‌లోని ప‌రిస్థితుల‌ను ప్రత్యక్షంగా చూశాడు. ఆకలితో అలమటిస్తున్న ప్రజలు ఎలా ఉన్నారో అతను వివరించాడు. “యువకులు, వృద్ధులు, పురుషులు, స్త్రీలు ఇలా వేలకొద్దీ మనుషులు తిరుగుతూ ఉండడం చూశాను. శారీర‌కంగా పూర్తిగా క్షిణించిపోయిన ఆ జ‌నం అన్నం కోసం కూడలికి వ‌ద్ద‌కు వ‌చ్చారు. కానీ వారిని ఎవ‌రూ క‌నిక‌రించ‌లేదు. పైగా వారి ముఖం మీద‌నే త‌లుపులు వేశారు. ఆకలితో అల‌మ‌టిస్తూ వారి మృత దేహాలు యుద్ధభూమిలో ఉన్నట్లుగా ఒకరిపై ఒకరు పడి ఉన్నాయి. అన్ని వైపుల నుండి బాధల ఏడుపులు వినిపిస్తున్నాయి. దీన‌స్థితిలో చేతులు పైకేత్తి బాల్కనీలపై ఉన్న అమానవీయ ఆంగ్లేయులను వేడుకున్నారు. ఇదంతా చూస్తూ కూడా బ్రిటిష్ వారు తమ వేశ్యలతో ఉల్లాసంగా నిల‌బ‌డి ఉన్నారు. ఆహారం లేని కారణంగా చౌరస్తాలో ఆకలి కేక‌లు మిన్నంటాయి.
ఒక వ్య‌క్తి చనిపోవడం బాధ అయితే.. అత‌ని క‌ళ్ల ముందే భార్య, పిల్లలు, తల్లిదండ్రులు ఆకలితో అలమటించడం, చనిపోవడం అంత కంటే ఎక్కువ బాధ. నేను మద్రాసులో చూసిన భయంకరమైన చిత్రాలను తలచుకుంటే, నా వెన్నులో వణుకు పుడుతుంది. వారిని ఎప్పటికీ మరచిపోలేను.”
ఆంగ్లేయుల నిర్ణ‌యించిన దోపిడి ధరలను చెల్లించే డబ్బు ఉన్నవారికి వారి ఏజెంట్లకు తగినంత ఆహారం ఉంది. ఇంగ్లీష్ కంపెనీ కొంతమంది ఆంగ్ల వ్యాపారుల గిడ్డంగులు అన్ని రకాల ధాన్యాలను సమృద్ధిగా అందించారు. అప్పటికి నగరంలో ఉన్న వారి సంఖ్య కంటే రెట్టింపు. ఎక్కువ కాలం ఆహారం అందించడానికి సరిపోతాయి. ధనికులు తమకు కావాల్సినవి కొన్నారు. కానీ డబ్బులేని భారతీయులు ఉన్నదంతా వదిలిపెట్టి మద్రాసుకు పారిపోయినప్పుడు ఆకలితో చనిపోవడం తప్ప మరొకటి అవ‌కాశం వారికి లేదు. వారి వినాశకరమైన పరిస్థితి ఆంగ్లేయుల హృదయాలు కనీసం స్పందించ‌లేదు. భారత ప్రజల మరణాన్ని నిరోధించడానికి ఎటువంటి ప్రయత్నం చేయలేదు.
ఈ క్రైస్తవులు తమ మానవతా మతంపై తమను తాము గర్వించుకుంటారు. కానీ ఆకలితో ఇంత మంది ప్రాణాలు కొల్పొతున్నా కూడా వారు మాత్రం పాట‌లు పాడుతూ, ఈలలు వేస్తూ అహంకారంతో ఆక‌లిని అప‌హ‌స్యం చేశారు. వారి ముందు నేలపై పడి ఉన్న అసంఖ్యాకమైన జీవుల‌ను చూసి వారి ముఖంలో కరుణ కనిపించలేదు. బ్రిటిష్ స్త్రీలు కూడా ఆకలితో అలమటిస్తున్న ప్ర‌జ‌ల్ని ప‌ల్ల‌కిలో కూర్చుని ఆనందంగా న‌వ్వుతూ చూస్తూ వెళ్లారు త‌ప్పా.. ఎటువంటి మానవత్వం చూప‌లేదు.
భారతదేశం పట్ల నేటి బ్రిటిష్ రాజకీయ నాయకుల వైఖరి
ఇన్ని నేరాలు జ‌రిగిన తర్వాత కూడా బోరిస్ జాన్సన్ ఇటీవలి భారత పర్యటన తర్వాత ప్ర‌స్తుత బ్రిటన్ ఎంపీ నదియా విట్టోమ్ భారత ప్ర‌భుత్వంపై ప‌లు విమ‌ర్శ‌లు చేసింది. మరో బ్రిటన్ పార్లమెంటేరియన్ భారతదేశం తన ముస్లింలను మారణహోమానికి ప్ర‌ణాళిక చేస్తుందని విపరీతమైన దుష్ప్రచారం చేశాడు. బ్రిటిష్ వారు గ‌తంలో చేసిన నేరాల నుంచి తప్పించుకోగలరా? భారతీయులకు తాము ఏమి చేశామో తెలియదని లేదా వారు మర్యాదగా ఉన్నారని దానిని ప్రస్తావించరని వారు ఖచ్చితంగా అనుకుంటున్నారు కావ‌చ్చు.
ఒక‌ప్పుడు మ‌న‌పై హింస‌కు పాల్ప‌డిన బ్రిటీష్ వారే ఇప్పుడు ‘మానవ హక్కుల సంరక్షకుల’ పాత్రను పోషిస్తారు. ప్రత్యేకంగా భారతదేశాన్ని నిశితంగా గమనిస్తూ ఉంటారు. భారత్ ను ఓపెన్ డోర్స్ వాచ్ లిస్ట్‌లో ఉంచినట్లుగా, క్రైస్తవులను అత్యధికంగా హింసించే టాప్ 10 దేశాలలో భారతదేశాన్ని ఉంచింది.
ఆదిమవాసులకు నష్టపరిహారం గురించి అడిగినప్పుడు, బ్రిటీష్ ఫారిన్ అండ్ కామన్వెల్త్ ఆఫీస్ ప్రతినిధి ABCతో మాట్లాడుతూ, “ఆధునిక వివక్ష, అసహనాన్ని పరిష్కరించడానికి మేము మా వంతు కృషి చేస్తున్నాము. అని పేర్కొన్నారు.
1835లో బ్రిటిష్ వారు భారతదేశంలో విద్యా వ్య‌వ‌స్థ‌ను తమ ఆధీనంలోకి తీసుకుని వారు తమ అభిప్రాయాల్ని విజయవంతంగా ముందుకు తీసుకెళ్లగలిగారు. ఇది నిజంగా దురదృష్టకరం, నేటికీ చాలా మంది భారతీయులు ఇంగ్లాండ్‌ను ప్రేమిస్తున్నారు. ఈ ప్రక్రియలో భారతదేశానికి గొప్ప హాని చేస్తారు. పాశ్చాత్యులు వాటిని ఉపయోగిస్తారని వారు గ్రహించరు, కానీ వాటిని సమానంగా పరిగణించరు.
ఇంకా ఉంది..
Source : BRITISH LOOT OF INDIA. SHOULD INDIA NOT DEMAND REPARATIONS?
